نشست شماره ۴۱ – آرتور هوسپیان
تهیه کننده: پارسا تحویلی
نباید اجازه دهیم تا سیستمها ما را محدود و نسبت به اهدافمان دور سازند.
- متولد ایران
- اقلیت مذهبی
- بنیان گذار و رئیس هئیت مدیره هلدینگ فرازگامان
- مشاور صنعتی و مسئول توسعه بازار نمایشگاه‌های اشتوتگارت
- عضو انجمن مهندسان مکانیک انگلستان
- عضو انجمن ماشین‌سازان آلمان
سی‌ام آبان‌ماه ۱۳۹۷ دانشکده مهندسی صنایع میزبان مهندس هوسپیان در چهل‌ویکمین نشست از سلسله نشست‌های انتقال تجربه بود. در این نشست که ۳ ساعت به طول انجامید، مهندس هوسپیان در ابتدا به بیان تجربیات و دیدگاه‌های خود پرداخت و سپس به کمک اسلایدهایی به معرفی دستاوردهای هلدینگ خود در خودکفایی کشور پرداختند:
سال ۶۴-۶۵ در اوج جنگ ایده‌هایی در ذهن داشتند. امروز به تمام آن آرزوها رسیده‌اند و این خود می‌تواند خوب یا بد باشد. بد از این جهت که الان آرزویی محقق نشده ندارند و خوب از این جهت که ما ببینیم که هرآنچه بخواهیم محقق شدنی است.
ایشان با اشاره حضار نسبت به نوسانات دلار و نرخ ارز و مشکلات برای تولید گفتند: عوامل محیطی و مشکلات فقط می‌توانند دست‌انداز باشند، نمی‌توانند مانع باشند و این تصور که اگر ما الان در نروژ بودیم هیچ مشکلی نداشتیم غلط است.
مجموعه هلدینگ فرازگامان در داخل کشور ۲۲۰ و در خارج کشور ۴۰۰ نفر پرسنل دارد و به هیچ کشوری در فناوری وابسته نیست.
مشاور صنعتی و مسئول توسعه بازار نمایشگاه‌های اشتوتگارت به دانشجویان توصیه کرد: در مسیری که برای شما چیده‌اند قرار نگیرید و حتما سعی داشته باشید سیستمها و مسیرها را نقد کنید.
عضو انجمن ماشین‌سازان آلمان با اشاره به دوران دانشجویی خود و اهتمام تام به دروسی از دانشگاه که در چهارچوب اهدافشان قرار داشت، افزود: یکی از مشکلات کشور ما این است که در مسیرهای استاندارد حرکت می‌کنیم و خروجی مسیر استاندارد محصول استاندارد است. حال آنکه ما خود باید استانداردساز باشیم! افراد یاغی همراه با تفکر بهتر می‌توانند پیشرفت کنند، در چهارچوب‌ها نمی‌سازند و همیشه به دنبال کارهای نوظهور هستند.
عضو انجمن مهندسان مکانیک انگلستان در پاسخ به سوال یکی از حضار مبنی بر علت انگیره ایشان از دنبال کردن ایده‌ی دوران کودکی ،یعنی، ساخت ربات پاسخ داد:
همیشه و در زمانی که دو رشته تحصیل می‌کردم هدفم را دنبال می‌کردم و می‌دانستم به دنبال خلق چه چیزی هستم. آدمهای موفق آدم‌هایی هستند که ارزش افزوده تولید کنند. این قبیل انسانها به خود، کشور و جهان خدمت خواهند کرد. هر کس کاری مبتنی بر تولید صورت دهد، خواه ناخواه سه خدمت یادشده را پوشش خواهد داد.
ایشان در ادامه پاسخ به سوال فوق به نکته‌ای طلایی اشاره کردند که تناسب بین پول و هدف را برای دانشجویان روشن می‌ساخت: نکته آنجاست که اگر هدف شما پولدارتر شدن باشد، اشتباه می‌کنید. پول پشت سر هدف اصلی می‌آید و به خودی خود نمی‌تواند هدف باشد. پول تنها یکی از پارامترهایی است که همیشه هست. ما معمولا در هدف‌گذاری‌هایمان اشتباه می‌کنیم که می‌گوییم می‌خواهیم ثروتمندترین مرد جهان شویم. هدف اصلیتان چیست؟ مدیر آمازون فرد ثروتمندی است اما آیا هدف او از ابتدا پول دارتر شدن بوده یا راه‌انداز کسب‌وکاری نظیر آمازون که از طریق آن این ثروت را به دست آورده است؟
رئیس هیئت مدیره فرازگامان در ادامه به انتقال تجربیات خود درباره‌ی کسب‌وکار در فضای ایران گفت: باید شرایط محیطی را در نظر داشت. مشکلات و عوامل محیطی ورودی‌های ما هستند. اگر هدف از تولید، فروش در داخل کشور باشد، استراتژی قیمت اهمیت پیدا می‌کند به این معنا که قیمت کالا باید ارزان تمام شود و اگر هدف صادرات است، باید فناورانه باشد.
عضو هیئت تحریریه نشریه تخصصی صنعت هوشمند در ادامه‌ی ارائه خود به دانشجویان اضافه کرد: اگر یک ماه در یک مغازه اگزوزسازی کار کنید، دانشی به اندازه ۹ واحد درسی به شما خواهد داد. توهم اول این است که فارغ‌التحصیل دانشگاه علم‌وصنعت توقع داشته باشد تا در روز اول به او یک میز، یک کامپیوتر و ۲ آبدارچی به همراه حقوق و مزایای بالا اعطا کنند درحالیکه شما تنها مدرک دارید و متخصص نیستید. برای متخصص شدن باید مسیر آنرا طی کنید که کارکردن به موازات تحصیل بهترین آن است. روابط کار ۵۰درصد کار است. چطور بفهمیم کاری شدنی است یا نه؟ چطور با دیگران ارتباط بگیریم؟
عضو ادورای هیئت مدیره انجمن شرکت‌های اتوماسیون صنعتی در خصوص استخدام گفت: اگر امروز یک فارغ‌التحصیل دانشگاه صنعتی شریف با معدل ۲۰ برای استخدام در هلدینگ ما بیاید، او را نمی‌پذریم چون او را فاقد هدف و اولویت‌یندی می‌بینم. کسی که تمام دروسش را ۲۰ شده، اولویتی بین دروسش قایل نبوده و با هدف درس نخوانده است. من به دنبال آدم خوبم یعنی پیگیر، با پشتکار، صادق و اهل رویش. معدل ۲۰ها، سختی نکشیده‌ها، جسارت‌ندارها و دانشگاه خوب‌ها هم استقبال نمی‌کنم.
ایشان در اواخر بخش پرسش و پاسخ گفتند: طی سی سال گذشته روزی نبوده است که برای آنچه در حال کارم، دو الی سه ساعت را مطالعه نداشته باشم. شاید ما در ۲۰سالگی موفق نشویم در ۴۰سالگی به سطحی از رفاه برسیم اما مشکل این است که دیگران را می‌بینیم و خود را با آنان قیاس می‌کنیم. باید دیگران را نبینیم. به شخصه افراد را به دو دسته دزد و خوب تقسیم کرده‌ام و هر که ارزش افزوده تولید می‌کند، خوب می‌دانم و هرکه دلال است، دزد. البته دزد نه به معنای جرم بلکه به معنای حاصل یک اقتصاد مریض.
در پایان مهندس هوسپیان چند دستاورد فرازگامان را که کشور را خودکفا کرده بود را ارائه کردند: